YEŞERMEYECEK TOPRAĞA SU VERME

İnsan ilişkilerinin en büyük problemlerinden biri tek taraflı ilişkilerdir.

Birçok kişi akrabalık, arkadaşlık, komşuluk veya aile ilişkilerinde tek taraflı yatırım ister ve ne yazık ki bunu bilinçli ya da bilinçsiz olarak normalleştirirler. Bazen sosyal, bazen kültürel, bazen de psikolojik olarak kendini haklı çıkaracak nedenler arar ve çoğu zaman o nedeni bulurlar.

Tek taraflı saygı, tek taraflı ilgi, tek taraflı yakınlık ve tek taraflı emek beklerler. Kendileri ise çoğu zaman bunları karşısındakine vermez, hatta kırıntısını bile çok görürler. Bunu yaparken bir sıfata veya kalıba sığınırlar:

“Ben anneyim, ben babayım, ben büyüğüm, ben patronum, ben daha üst kademedeyim” diyerek kendilerini haklı çıkarmaya çalışırlar.

Oysa insan ilişkilerinin şah damarı saygıdır. Hangi sıfata sahip olunursa olunsun, saygı çift taraflıdır. Ne yazık ki bu tür kişiler saygı duymaz, ama hep sınırsız saygı beklerler. Böyle kişilerle iletişim kurmak son derece yorucudur ve sağlıklı ilişki kurmak ise çoğu zaman imkânsızdır.

Dikkat edilmesi gereken nokta, bunları bilerek hareket etmek ve sağlıklı olanın sınır ve mesafe koymak olduğunu unutmamaktır. Çünkü yeşermeyecek toprağa su vermek, sadece ruhumuzu yorar. Zamanla kişi kendini suçlamaya, eksik ve yetersiz görmeye başlar.

Cahit Zarifoğlu’nun da dediği gibi:

“Onca sevgiye rağmen kalbi filizlenmemişse, toprağı sen değilsindir.”

Yani bazen bazı insanlara ne yaparsak yapalım yaranmak mümkün değildir.

Sağlıklı ilişkiler sağlıklı kişilerle kurulur. Zehirli ilişkiler ise sadece ruhu zehirler, güven sorunlarına ve kendini yetersiz ve değersiz hissetmeye yol açar.

Kendimize yapacağımız en büyük iyilik: yeşermeyecek çiçeğe su vermemek ve yalnızca değer göreceğimiz insanlara ilgi ve emek sarf etmektir.