Bir Işık Kadar Kısa, Bir Ömür Kadar Uzun:Babam

Hayat 15 dk’lık bir pozlamaya ait gibi bazen..
Defalarca bantlanmış bir şarj aleti gibi…

Tasarruflu cılız bir ışık var küçük bir pencereden bakıyorum ona aradaki çam ağacının kamufle olmuş yerinden.Geri sayım yapmaya başlamadan önce,kendimi bekliyorum kendimi dinliyorum en kuytu karatma gecelerde…Varlığın olsa acaba nasıl bir etki olurdu aleme diye sormaktan alıkoyamıyorum kendimi,Acıının yıllar yılı bumerang etkisinde olabilceğini kabul etmezken öldürmeyen ama süründüren düşüncelerin tam karşısında senin odanın yanan ışıklarından gözlerimi alıkoyamıyorum,bir nefes tazeliyorum derken yarım kalıyor şansım varsa da eğer ciğerlerime çekiyorum senden sonra kalan duman tazeliğinde son yanlızlığı, sonrasında tutunmaya başlıyorum senden sonra bu dünyaya… Acıtıyor avutuyor gönlümün dipsiz derinliklerinde senin yanlızlığın,Teslimiyet derken akışa bıraktım derken klişe sözler kesmiyor canımın can kenarında soluksuz kalan auralı aurasız migren boşlukları.Hayat boşlukları affetmiyor Hayat boşlukları dolduruyor kimilerine nefesi yettiği kadar kimilerine vitrinlik bakışların keskin can kenarlarında…

Her yıl, 7ağustos'u beklerken…
Ölümün acı sesiziliği yakalıyor kalbimi her yıl yenisi eklensede içime gerçek değişmiyor bükülüyor içimde evrim değiştiriyor acının yeni hali,kırıklık var tam ortasında kalbimin kırık notalarında.Dolu kadehi ters tutarcasına bir isyan var içimde gitme kal diye bağırıyor ciğerlerimdeki kurulu orkestra… Bir ağıt dolanıyor dilime sonrasında: 
Hayat garip hayat ıssız hayat özlemek hayat yollarda geçen nefes ,Hayat devran …